بسم الله الرحمن الرحیم

زنگوله‌ای بر گردن

می‌گویند آقامحمدخان قاجار علاقه خاصی به شکار روباه داشته. تمام روز را در پی یک روباه می‌تاخته، بعد آن بیچاره را می‌گرفته و دور گردنش، زنگوله‌ای آویزان کرده و آخر ر‌هایش می‌کرده.

تا اینجا ظاهراً مشکلی نیست. البته که روباه بسیار دویده، وحشت کرده اما زنده ا‌ست؛ هم جانش را دارد، هم دُمش و هم پوستش. می‌ماند آن زنگوله.

از این به بعد روباه هرجا که برود زنگوله در گردنش صدا می‌کند. دیگر نمی‌تواند شکار کند چون صدای زنگوله، شکار را فراری می‌دهد. بنابراین گرسنه می‌ماند. صدای زنگوله، جفتش را هم فراری می‌دهد پس تنها می‌ماند. از همه بد‌تر، صدای زنگوله، خود روباه را آشفته می‌کند و آرامش‌ را از او می‌گیرد.

این‌‌ همان بلایی است که انسان امروزی سر ذهن پر تَنشِ خود می‌آورد و فکر و خیال رهایش نمی‌کند.

زنگوله‌ای از عادت‌ها، خلقیات و افکار منفی، دور گردنش قلاده می‌کند بعد خودش را گول می‌زند و فکر می‌کند که آزاد است ولی نیست. برده افکار و رفتار خودش شده و هرجا برود آنها را با خودش می‌برد. آن هم با چه سر و صدایی، درست مثل سر و صدای یک زنگوله.

راستی هر یک از ما چقدر اسیر زنگوله هایمان هستیم؟ اصلاً از وجودشان آگاهیم ؟

بسم الله الرحمن الرحیم

داستانک

برگه ای در خیابان نصب شده بود که بر روی آن این جمله نوشته شده بود

 "مبلغ 20 هزار تومان را گم کردم و خیلی به آن نیاز دارم، هزینه زندگی ندارم؛ هر کسى پیدا کرد بیاره به آدرس فلانی که شدیدا به آن نیاز دارم ."

شخصی برگه را می بیند و مبلغ 20 هزارتومان از جیبش بیرون می آورد و به آدرس مى برد . می بیند پیرزنی ساکن منزل هست .

شخص پول را تحویل میدهد، پیرزن گریه مى کند و می گوید شما نفر دوازدهمی هستید که آمدید و ادعا میکنید پولم را پیدا کرده اید .

جوان لبخندى زد و به سمت خروجی حرکت کرد، پیرزن که همچنان داشت گریه میکرد گفت : پسرم، ورقه را پاره کن، چون من، نه آن را نوشته ام و نه سواد نوشتنش را دارم، احساس همدردى شما با من، من را دلگرم و به زندگى امیدوار کرد و این بزرگترین خیر دنیا براى من است. به کسى که در زمین است رحم کنید، تا کسى که در آسمان است به شما رحم کند .

‌‌‌‌

بسم رب الشهداءوالصدیقین

طلب یاری از خداوند

اوج رحمت خداوند به بنده اش در این آیه پیداست.

سوره بقره آیه 186:

وَإِذَا سَأَلَکَ عِبَادِی عَنِّی فَإِنِّی قَرِیبٌ أُجِیبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ 

فَلْیَسْتَجِیبُواْ لِی وَلْیُؤْمِنُواْ بِی لَعَلَّهُمْ یَرْشُدُونَ

در این آیه هفت بار خداوند می گوید خودم…

بی واسطه مهربانی را به اوج می رساند.

پادشاهی که گدایی را هفت بار با صمیمانه ترین حالت به خودش میخواند…

          عِبَادِی ….

بنده من

           عَنِّی …..

از من

         فَإِنِّی قَرِیبٌ…..

پس من نزدیکم

            أُجِیبُ

اجابت می کنم من

            إِذَا دَعَانِ….

وقتی من را می خواند

          فَلْیَسْتَجِیبُواْ لِی

پس طلب جواب کنند ازمن

         وَلْیُؤْمِنُواْ بِی

در حالی که ایمان دارند به من

پس باید …باید ….باید …از من…طلب جواب کنی….این امر است. امر موکد…

          فَلْیَسْتَجِیبُواْ لِی

باید از من طلب جواب کنند؛ آن هم با چه حالی؟ در حالی که به من ایمان داری …

          وَلْیُؤْمِنُواْ بِی

ایمان داشته باش که می شنومت. ایمان داشته باش که من نزدیکم به تو …

          فَإِنِّی قَرِیبٌ...

بسم رب الشهداوالصدیقین

منتخب چهارکتاب آسمانی

تا حالا تورات و انجیل و زبور را خوانده اید؟

قرآن را چطور؟

دلتون می خواد منتخبی از هر کتاب را بدونید؟

اونم به انتخاب امام علی علیه السلام؟

قال علی(علیه السلام):

قرات التوراه والانجیل والزبور و الفرقان، و اخترت من کل کتاب کلمه، فمن التوراه : من صمت نجا، و من الانجیل: من قنع شبع، و من الزبور: من ترک الشهوات سلم من الافات، و من الفرقان:

((و من یتوکل علی الله فهو حسبه))

حضرت علی (علیه السلام) فرمود: تورات و انجیل و زبور و فرقان را خواندم و از هر کتابی کلمه ای را انتخاب کردم،

از تورات؛ هر کس سکوت کرد، (از بلاها و مهلکه ها) نجات یابد.

و از انجیل: هر کس قانع باشد، سیر گردد.

و از زبور (حضرت داود(ع)): هرکس شهوات را ترک کند، از آفات در امان خواهد بود،

و از قرآن :هر کس بر خدا توکل کند، خداوند او را کفایت می کند.

مواعظ العددیه، آیت الله مشکینی، ص 221 به نقل از روزنامه کیهان

بسم الله الرحمن الرحیم

پاداش ترک غیبت

پیامبر خدا (ص) فرمودند: اگرانسان غیبتی را ترک کند، ثواب آن از ده هزار نماز مستحبی بیشتر است.

بحارالانوار، ج72، ص261

اگر بخواهیم ده هزار رکعت نماز مستحبی بخوانیم، چقدر زمان می برد؟! با یک ترک غیبت به ثوابی معادل این کار بزرگ دست پیدا می کنیم...

بسم الله الرحمن الرحیم

داستان زیبای راننده تاکسی خوش رو

چندی پیش سوار تاکسی شدم. راننده تاکسی مرد محترمی بود که 60 سال سن داشت و بسیار شاد بود. او با مسافران با شادی برخورد می‌کرد. یکی از مسافران از او پرسید با وجود ترافیک و شغلی که خسته‌کننده است چطور می‌تواند شاد باشد؟ جواب راننده برایم جالب بود. گفت من 4 فرزند دارم 2 دختر و 2 پسر که همه تحصیل کرده‌اند در حالی که هرگز به درسشان رسیدگی نکردم. گفت رمز موفقیتش این بوده که به شدت هوای همسرش را داشته و به او توجه و محبت خاص می‌کرده و فقط نیازهای همسرش را برآورده کرده است. گفت همسرش را همیشه خوشحال و راضی نگه می‌داشت و در عوض همسرش همیشه پرانرژی بود و با تمام قوا به بچه‌ها و منزل و هر کار دیگری رسیدگی می‌کرد.

می‌گفت زن‌ها توانایی‌های موازی دارند و می‌توانند چند کار را در منزل باهم مدیریت کنند. کافیست آن‌ها را راضی و خوشحال و تحت توجه و محبت کافی نگهداری تا هر کاری از آن‌ها بربیاید. او معتقد بود اگر باطری قلب همسرتان را شارژ نگه دارید می‌توانید با آرامش به کارتان رسیدگی و با خوشبختی زندگی کنید. چون همسرش از جان و دل، بقیه امور را سرپرستی خواهد کرد. به نظر من حق با اوست. رمز موفقیت او می‌تواند، رمز موفقیت بسیاری از مردها باشد.

زن! موی مش کرده، ابروی برداشته، لبانِ قرمز نیست. زن! لباسِ سفید شب باشکوه عروسی، بوی خوشِ قرمه سبزی نیست. زن! پوکی استخوان، یک زنِ پا به ماه، حال تهوع، استفراغ درد‌های زایمان، مادر بچه‌ها نیست. زن! عصایِ روز‌های پیری، پرستار وقتِ مریضی نیست. زن! وجود دارد؛ روح دارد؛ پا به پای یک مرد، زور دارد. زن همیشه همه جا حضور دارد و اگر تمام این‌ها یادت رفت، تنها یک چیز را به خاطر داشته باش: که هنوز هیچ مردی پیدا نشده که بخواهد در ایران جایِ یک زن باشد.

بسم الله الرحمن الرحیم

انسانیت، نشانه برتری است

انسان‌های ناپخته همیشه می‌خواهند در مشاجره‌ها پیروز شوند، حتی اگر به‌قیمت از دست دادن رابطه باشد. اما انسان‌های عاقل درک می‌کنند که گاهی بهتر است در مشاجره‌ای ببازند، تا در رابطه‌ای که برایشان باارزش‌تر است، پیروز شوند.

هیچ‌گاه فراموش نکنیم که هیچ‌کس بر دیگری برتری ندارد؛ مگر در فهم و شعور، مگر در درک و ادب. آدمی فقط در یک صورت حق دارد به دیگران از بالا نگاه کند و آن هنگامی است که بخواهد دست کسی را که بر زمین افتاده بگیرد و او را بلند کند و این قدرت تو نیست؛ این انسانیت است.

بسم الله الرحمن الرحیم

حکایت و تلنگر

پسر جوان آن قدر عاشق دختر بود که گفت:تو نگران چی هستی؟ دختر جوان هم حرفش را زد: همون طور که خودت می‌دونی مادرت پیره و جز تو فرزندی نداره... باید شرط ضمن عقد بگذاریم که اگر زمین گیر شد، اونو به خونه ما نیاری و ببریش خانه سالمندان.
 
پسر جوان آهی کشید و شرط دختر را پذیرفت... هنوز شش ماه از ازدواجشان نگذشته بود که زن جوان در یک تصادف اتومبیل قطع نخاع و ویلچر نشین شد. پسر جوان رو به مادرش گفت: بهتر نیست ببریمش آسایشگاه؟
 
مادر پیرش با عصبانیت گفت: مگه من مُردم که ببریش آسایشگاه؟ خودم تا موقعی که زمین‌گیر نشدم ازش مراقبت می‌کنم. پسر جوان اشک ریخت و به زنش نگاه کرد. زن جوان انگار با نگاهش به او می‌گفت: شرط ضمن عقد رو باطل کن!خیلى شرمنده ام!

بسم الله الرحمن الرحیم

چرا دعای ما مستجاب نمی شود؟

امام صادق (علیه السّلام) :

در بنى اسرائیل مردى بود که سه سال پیوسته دعا می کرد تا خداوند پسرى به او روزى کند ، ولی هنگامی که دید خدای متعال دعای او را مستجاب نمی کند ، گفت : پروردگارا ! آیا من از شما دورم که سخنم را نمی شنوى ، یا به من نزدیکى ولی پاسخم را نمی دهى ؟ ! کسى به خوابش آمد و به او گفت : تو سه سال خدا را با زبانی بدگو ، قلبی سرکش و ناپاک ، و با نیتى نادرست خوانده ای ؛  پس باید فحش و بدگویی را ترک ، قلبت را از گناهان خالی ، و نیتت را درست کنی ، تا دعایت مستجاب شود «... إِنَّکَ تَدْعُو اللَّهَ عَزَّ وَجَلَّ مُنْذُ ثَلَاثِ سِنِینَ : بِلِسَانٍ بَذِیءٍ ، وَ قَلْبٍ عَاتٍ غَیْرِ تَقِیٍّ ، وَ نِیَّةٍ غَیْرِ صَادِقَةٍ ... » .

امام صادق ( علیه السلام ) فرمود :
آن مرد به این دستور عمل کرد ، سپس دعا کرد و خداوند نیز پسری را روزی او قرار داد .

الکافی ، ج 2 ، ص 324

بسم الله الرحمن الرحیم

راز برخورداری از امتیازات ویژه

حضرت امام جواد علیه السلام در جواب موسی بن قاسم که در ایام حج به نیابت از یکایک معصومین علیهم السلام طواف انجام داده بود فرمودند: این عمل را زیاد انجام بده چرا که برترین عمل محسوب می‌شود ان‌شاءالله.

آقای مظلوم که از معاصرین زمان خود ما هستند در کنار کعبه با آن چشم برزخی خود فقط دو نفر را می‌بینند که به شکل انسان مشغول طواف هستند از یکی از ایشان وقتی سوال شد گفت: من عمل توافق خود را نیابتی انجام می‌دادم لذا آقای مظلوم مرا اینگونه مثل انسان دیدند.

حضرت امام کاظم علیه السلام نیز در پاسخ به علی بن مغیره که در ماه رمضان به روح یکایک معصومین یک ختم قرآن هدیه می‌نمود فرمودند: پاداش تو به خاطر این کار آن است که با ایشان در روز قیامت باشی.

لذا رویه رفتاری بزرگان نیز اینگونه بوده و چنانچه سید ابن طاووس که از علمای بسیار بزرگ و مردی فوق‌العاده بود به فرزندش سید محمد می‌گوید: پسرم اگر می‌خواهی برای بچه‌هایت صدقه بدهی اول برای امام زمان صدقه بده بعد برای بچه‌ها.

زبور نور، ص195

همین حالا نیت کنیم از این به بعد تمام اعمال نیک، دعاها، زیارات، قرآن خواندن‌ها و.. رو به نیابت از امام زمان ارواحنا فداه انجام دهیم تا از این امتیاز ویژه برخوردار شویم. به واسطه این نیت اعمال ما قیمتی خواهد شد.

‌‌‌‌